عقب و جلو کشیدن ساعت ها در دو زمان خاص از سال، به دلیل صرفه جویی در زمان نور خورشید در فصل تابستان یا صرفه جویی در زمان نور روز می باشد و در بسیاری از کشور ها با نام ساعت تابستانی شناخته می شود.
ایده تغییر ساعت اولین بار توسط جرج هادسون نیوزیلندی مطرح شد. بعدها نیز این ایده توسط ویلیام ویلت به پارلمان انگلیس ارائه شد اما تایید و تصویب نشد. این آلمانی ها بودند که در سال ۱۹۱۶ و در جنگ جهانی اول برای اولین بار ساعت را تغیر دادند و کشور های دیگر نیز به تدریج و در طی سالها این تغییر را اعمال کردند. البته باید گفت که بعضی کشور ها تا کنون این تغییر را در کشور خود اعمال نکرده اند. در ایران نیز این تغییر در دوران قبل از انقلاب روی ساعت رسمی کشور اعمال می شد ولی از انقلاب تا ۱۳۷۰ کنار گذاشته شد و بعد با فراز و نشیب هایی دوباره اعمال شد.
در آسیا همه کشورها به جز چین، ژاپن، کره جنوبی، تایوان و هند ساعات خود را تغییر می دهند. در اروپا نیز تمام کشور ها به جز ایسلند این تغییر ساعت را اعمال میکنند. در آمریکای جنوبی نیز بیشتر کشور های شمال قاره که نزدیک مدار استوا هستند ساعات خود را تغییر نمی دهند ولی بعضی از کشور ها مثل پاراگوئه و شیلی این تغییر را اعمال می کنند. در کل فقط ۷۰% کشور های دنیا ساعات خود را تغییر می دهند.
می توان گفت این تغییر بیشتر به نفع کسانی است که در مناطق دور از خط استوا زندگی میکنند و برای ساکنین کشور های نزدیک خط استوا فایده خاصی ندارد. زمان این تغییر ساعت در ایران ساعت ۲۴ روز اول فروردین و ساعت ۲۴ روز سی ام شهریور می باشد و در اروپا و آمریکا آخرین یکشنبه مارس و آخرین یکشنبه اکتبر می باشد.
در نظر گرفتن این موضوع برای مسافرانی که سفر خارجی دارند به هنگام تهیه بلیط و حضور در فرودگاه ضروری است.
